Innerlijke centrering is het resultaat van verdieping van innerlijke balans. Waarbij je stelselmatig werkt aan het verleggen van je aandacht op extern gefocust zijn naar innerlijke geïnspireerdheid. Je beweegt van ‘focus op moeten’ naar ‘bewust in het moment aanwezig zijn’ zonder dat je jezelf verliest, weggeeft of ergens door laat beïnvloeden (je natuurlijke balanspunt).

Hiertoe is het belangrijk te ontdekken wanneer je je laat (af)leiden door je gemoedstoestand en/of door externe omstandigheden. Zodat je dit leert herkennen en het patroon kunt doorbreken. Want op zo’n moment vergeet je dat je je emoties en gedachten niet bent en je hier niet in hoeft te verliezen noch door hoeft te laten leiden.

Alleen zo kunnen de lastige en niet leuke momenten, ervaringen en gevoelens er ook zijn. Het is dat wij deze vaak een label van onprettig, slecht, lastig of zwaar geven en ze niet willen in ons leven. Ze raken iets in ons aan (triggeren), waardoor dingen niet kunnen zijn (voor) wat ze zijn. En we ons ertegen gaan verzetten of het gevecht ermee aangaan en het tevens laten doorwerken in ons doen en laten.

In plaats dat we naar binnen gaan, onderzoeken wat we precies ervaren/voelen, waar dit mee te maken heeft en wat er onder ligt. En zo de gebeurtenis/het gevoelde toe te laten om het te kunnen omarmen en te accepteren voor wat het is, zonder er een oordeel of label aan te geven.

Hoe bewuster je in staat bent alles zonder weerstand of waarde-oordeel aanwezig te laten zijn – oftewel vanuit het hart en zonder het een label van fijn, niet fijn/lastig/zwaar, goed, fout, positief, negatief e.d. mee te geven – des te minder je jezelf in de weg zit en des te beter je in je kracht blijft. Dat maakt dat je dichterbij jezelf kunt blijven en steviger in je eigen autonomie (‘zelf-bestuur’) blijft.

De kunst hierbij is je niet van de wijs te laten brengen door wat je hoofd vindt van wat er gebeurt en/of je ervaart. Want dit vervormt jouw vermogen om zonder oordeel (objectief) waar te nemen en dingen te laten zijn voor wat ze zijn (zonder lading). Het weerhoudt je van het zakken in je natuurlijke balanspunt, je natuurlijke staat van observeren en zijn. En het houdt je af van wat werkelijk – en ten diepste – belangrijk is voor jou.

Daarnaast is het van belang om je eigen ruimte in te nemen (of anders gezegd ’to hold your own (sacred) space’). Om ruimte voor jezelf te creëren en in verbinding met je hart te blijven; aangezien je hoofd er anders weer mee aan de haal gaat. Zodat je stevig blijft staan in wat JIJ nodig hebt en wat belangrijk is voor jou in het hier en nu. Zonder dat je jezelf verliest, weggeeft of wegcijfert of laat afleiden van jouw pad.

Vraag jezelf regelmatig wat JIJ NU nodig hebt om bij jezelf te kunnen blijven en hier naar te kunnen handelen. Het is dan wel cruciaal het antwoord te voelen, zonder het te (willen) bedenken. Met een open hart, aangezien je hart een brugfunctie heeft tussen het rationele van het hoofd en het gevoelsmatige en intuïtieve van de buik.

Je maakt verbinding met je hart door bijvoorbeeld te glimlachen met je hart of vanuit een rustige ademhaling vanuit je buik met je aandacht naar je hart te gaan. Je voelt dan hoe je hart zich door je aandacht langzaam opent en ruimer wordt. Vraag daarna aan jezelf wat jij nodig hebt en hiervoor nu nodig is. Om vervolgens het antwoord naar je toe te laten komen, in je op te laten komen. Dit gaat wel makkelijker als er voldoende rust in je lichaam en hoofd is.

Naarmate je steeds bewuster en zonder oordeel in het moment omgaat met alle informatie die in jou aanwezig is en alles wat er op jou afkomt, des te natuurlijker je in de kracht komt te staan van je natuurlijke balanspunt. Je beweegt van extrinsiek gefocused zijn naar intrinsieke gevoeldheid. Waardoor binnen en buiten meer in balans komen en op elkaar afgestemd raken.

Zie ook ‘het belang van bewuste hoofd-hart-hara verbinding‘.